Αντιστηθαγχικό φάρμακο μπορεί να μειώσει το περιεπεμβατικό έμφραγμα του μυοκαρδίου σε εκλεκτική PCI

Για τους ασθενείς που υποβάλλονται σε εκλεκτική διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση (PCI), η προετοιμασία με τον αντιστηθαγχικό παράγοντα ρανολαζίνη, μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο περιεπεμβατικού εμφράγματος του μυοκαρδίου (periprocedural ΜΙ), σύμφωνα με μια μικρή τυχαιοποιημένη μελέτη που δημοσιεύθηκε online στις 23 Μαΐου του 2012, πριν από την εκτύπωσή της στο American Heart Journal.

Η Ρανολαζίνη, εγκρίθηκε από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων για τη θεραπεία της χρόνιας στηθάγχης το 2006. Κατά τη διάρκεια της ισχαιμίας, το φάρμακο μειώνει ενδοκυτταρική συσσώρευση νατρίου και ασβεστίου, περιορίζοντας έτσι πιθανώς βλάβη στο μυοκάρδιο.

Ο Francesco Pelliccia, MD, PhD, του Πανεπιστημίου Sapienza της Ρώμης (Ρώμη, Ιταλία), και οι συνάδελφοί του, τυχαιοποίησαν τους ασθενείς για PCI σε 2 ομάδες, που έλαβαν είτε ρανολαζίνη (1.000 mg δύο φορές ημερησίως, N = 35) ή εικονικό φάρμακο (n = 35) για 7 ημέρες πριν την παρέμβαση. Τα επίπεδα CK-MB και τροπονίνης μετρήθηκαν κατά την έναρξη και στις 8 και 24 ώρες μετά την PCI.

Το περιεπεμβατικό έμφραγμα μυοκαρδίου, που ορίζεται ως μετεπεμβατική αύξηση της CK-MB τουλάχιστον 3 φορές από το ανώτερο φυσιολογικό όριο (ULN), ήταν 75% λιγότερο πιθανή σε συνδυασμό με ρανολαζίνη (OR 0,25, 95% CI: 0,05 - 0,95). Η ομάδα του εικονικού φαρμάκου είχε επίσης υψηλότερα ποσοστά περιεπεμβατικής μυοκαρδιακής βλάβης, η οποία ορίζεται όπως κάθε μετα-PCI αύξηση των βιοδεικτών πάνω από το ULN.

Τα επίπεδα των αρχικών τιμών των βιοδεικτών ήταν παρόμοια και εντός των φυσιολογικών ορίων και στις 2 ομάδες, ενώ μετά την PCI οι ανώτατες τιμές τους ήταν χαμηλότερες σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με ρανολαζίνη, σε σχέση με εκείνους που έλαβαν εικονικό φάρμακο, τόσο για τη CK-MB (3,1 ± 15,0 ng / mL έναντι 7,7 ± 19,1 ng / mL, P<0,05) όσο και για την τροπονίνη I (0,15 ± 0,35 έναντι 0,47 ± 0,49 ng / mL, P <0,05). Οι μετρήσεις μυοσφαιρίνης πριν και μετά την παρέμβαση ακολούθησαν παρόμοια τάση.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες σε 30 ημέρες ήταν παρόμοιες μεταξύ των 2 ομάδων, όταν δε λήφθηκε υπόψη το περιεπεμβατικό έμφραγμα (3% με ρανολαζίνη έναντι 6% με το εικονικό φάρμακο).

Πηγή: Pelliccia F, Pasceri V, Marazzi G, et al. A pilot randomized study of ranolazine for reduction of myocardial damage during elective percutaneous coronary intervention. Am Heart J. 2012;Epub ahead of print.

Επιμέλεια άρθρου: Βασίλειος Καρασαββίδης, Καρδιολόγος.